غلامرضا خان مین باشیان معروف به سالار معزز در سال 1240 در تهران متولد شد. تحصیلات موسیقی خود را در شعبه ی موسیقی دارالفنون انجام داد و پس از فراغت از تحصیل به تعلیم در همانجا گمارده شد. سپس برای تكمیل تحصیلات خود به روسیه سفر كرد ودر كنسرواتوار پطرزبورگ در كلاس ریمسكی كورساكوف از موسیقیدانان بزرگ روس به تحصیل پرداخت. پس از مراجعت به ایران در قزازقخانه كه تحت نظارت فرماندهان روس بود كاركرد و ریاست دسته های موزیك آنجا را داشت
هنگام نهضت مشروطیت به خاطر علاقه و همكاری با مشروطه خواهان از دسته ی قزاق بیرون آمد و به فرانسه رفت. او پس از بازگشت از فرانسه با درجهی سرتیپی به ریاست كل دسته های موزیك نظام ایران محسوب شد و در سال 1300 اداره ی موزیك ارتش را تاسیس كرد. شعبه ی موزیك دارالفنون كه به نام «مدرسه ی موزیك» از سپاه تفكیك شده بود تا سال 1307 زیرنظر سالار معزز و فرزندش اداره می شد. او علاوه بر موزیك نظام به موسیقی ایرانی نیز وارد بود و از اولین كسانی است كه موسیقی ایرانی را به نت اروپایی نوشت و انتشار داد.
از آثار مهم وی می توان به: ترجمه ی سه كتاب هم آهنگی، سازشناسی و اركسترشناسی با همیاری مزین الدوله، ساختن سرودهای مهیج و پرشور و برخی جزوه های آموزشی اشاره كرد. سالار معزز به سال 1314 دارفانی را وداع گفت