در 18 بهمن سال 1286 ه ش، نخستین قانون مطبوعات در ایران درپنجاه و سه ماده به تصویب رسید. مورخان نوشته اند در عصر ناصرالدین شاه، کنت مونت فرت مستشرقی ایتالیایی برای نخستین بار قانونی جزایی را برای ناصر الدین شاه به رشته تحریر در آورد که البته در آن موادی چند به جرایم مطبوعاتی اشاره داشت. نخستین قانون مطبوعاتی مدون پس از مشروطه به تصویب رسید، لذا چون مطبوعات و آزادی بیان یکی از دغدغه های مشروطه طلبان بود این قانون به عنوان یکی از قوانین نخستین به تصویب رسید
البته این قانون با مخالفت برخی از روزنامه نگاران همچون سید رضا مساوات روبرو شد. او در روزنامه خود با نام مساوات به شدت این قانون را مورد انتقاد قرار داد